تعیین فنوتیپ های MLSB و مقاومت القایی به کلیندامایسین در استافیلوکوکوس اورئوسهای جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان های آموزشی قزوین و تهران

  زمینه: استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان یکی از مهم­ترین پاتوژن­های بیمارستانی محسوب می­شود. کلیندامایسین داروی مناسبی برای درمان عفونت­های استافیلوکوکی به خصوص عفونت­های پوستی و بافت­های نرم است و بروز مقاومت القایی نسبت به آن درمان بیمار را با شکست مواجه می­کند.   هدف : مطالعه به منظور تعیین فنوتیپ­های cMLSb ، iMLSb و MS و مقاومت القایی به کلیندامایسین در استافیلوکوکوس اورئوس­های جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان­های آموزشی شهرهای قزوین و تهران انجام شد.   مواد و روش ‎ ها : در این مطالعه توصیفی همه­گیر شناسی مولکولی، تعداد 230 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس از بیماران بستری در بیمارستان­های آموزشی شهر قزوین و تهران در سال 1391 جمع­آوری و با روش­های استاندارد آزمایشگاهی از نظر فنوتیپی تعیین هویت شدند. سپس نمونه­ها با شناسایی ژن femA تأیید هویت شدند و از نظر حضور مقاومت القایی به کلیندامایسین با آزمون القایی D مورد آزمایش قرار گرفتند. تمامی این مراحل در آزمایشگاه میکروب شناسی و مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد.   یافته­ها: تمامی نمونه­ها از نظر حضور ژن femA مثبت بودند. در مجموع 85 ایزوله (37%) مقاوم به اریترومایسین و کلیندامایسین (فنوتیپ cMLSb )، 15 ایزوله (5/6%) دارای مقاومت القایی (فنوتیپ iMLSb )، 103 ایزوله (7/44%) حساس به اریترومایسین و کلیندامایسین، 24 نمونه (4/10%) مقاومت حد واسط به اریترومایسین، 10 نمونه (3/4%) مقاومت حد واسط به کلیندامایسین و 3 نمونه (3/1%) مقاوم به اریترومایسین و حساس به کلیندامایسین (فنوتیپ MS ) بودند.   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، استفاده از آزمون D هم­زمان با دیسک دیفیوژن در آزمایشگاه­های بیمارستانی توصیه می­شود.